صادرات سوخت -صادرات هیدروکربن و گازوئیل - روشان فام

صادرات هیدروکربن و گازوئیل
هیدروکربن‌ها روشان فام از جمله مواد آلی هستند که در ترکیب آن‌ها تنها اتم‌های هیدروژن و کربن وجود دارد.

هیدروکربن‌ها به دو دسته آروماتیک و آلیفاتیک تقسیم می‌شوند. هیدروکربن‌های الیفاتیک عمدتاً از نفت و گاز طبیعی و تقطیر جزء به جزء نفت خام در پالایشگاه‌ها حاصل می‌شوند؛ در حالی که هیدروکربن‌های آروماتیک از قطران ذغال سنگ به دست می‌آیند.

همانطور که می‌دانید گازوئیل نیز یکی از منابع مهم سوختی در کشور است که به عنوان یکی از اقلام ارزشمند سهم مهمی در صادرات سوخت به دیگر کشورها دارد.

هیدروکربن‌های سوختی را می‌توان یکی از جایگزین‌های گازوئیل دانست که با استقبال بالایی مواجه شده‌اند.

امروزه هیدروکربن‌های سوختی نیز در کنار دیگر سوخت‌های ارزشمند به دیگر کشورها از جمله عراق، پاکستان، و افغانستان صادر می‌شوند.

دلیل صادرات هیدروکربن چیست؟
حضور کشور ایران بر روی سگک کمربند انرژی جهان و همچنین دسترسی به منابع انرژی و شرایط ویژه آن موجب ایجاد وضعیتی ایده‌آل از نظر صادرات شده است.

در حال حاضر کشور ایران در میان کشورهای دارنده ذخایر نفتی جایگاه سوم، و در میان کشورهای دارنده ذخایر گازی در دنیا رتبه دوم را دارد.

وجود چاه‌های نفت بسیار در اقصی نقاط کشور و اندوخته‌های نفتی در دریای خزر و همچنین میدان‌های گازی در پارس و عسلویه موجب شده است که شرکت‌ها و مجموعه‌هایی که با پتروشیمی و صنایع مربوط به آن ارتباط دارند، سازمان‌ها و ادارات دولتی مرتبط، و همچنین وزارتخانه‌های وابسته به نفت و گاز به فرآوری مشتقات این محصولات ارزشمند بپردازند.

بدین ترتیب شرکت‌ها و سازمان‌های مرتبط توانسته‌اند به جای خام‌فروشی این محصولات را در شکلی قابل مصرف به فروش رسانند.

صادرات هیدروکربن‌

‌کشور ایران به دلیل بهره‌مندی از ذخایر سرشار از نفت و گاز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. وجود منابع متعدد نفت و گاز در سرتاسر کشور موجب شده است که سازمان‌ها و مجموعه‌های مرتبط، با فرآوری مشتقات این محصولات ارزشمند اقدام به فروش ان‌ها به دیگر کشورهای منطقه کنند.

هیدروکربن‌ها از جمله محصولات بسیار مهمی هستند که در صنعت نفت و صادرات اهمیت زیادی دارند. این مواد از جمله محصولات آلی هستند که در ترکیب آن‌ها تنها اتم‌های کربن و هیدروژن مشاهده می‌شود.

از هیدروکربن‌ها و مشتقات آن‌ها در صنایع گوناگون و برای تولید محصولات مختلفی استفاده می‌شود که از جمله آن‌ها می‌توان به محصولات ارایشی و بهداشتی، صابون‌ها، پلاستیک‌ها، و همچنین استفاده به عنوان سوخت وسایل نقلیه اشاره داشت.

امروزه با توجه به اهمیت بالای هیدروکربن‌ها و همچنین خودکفا شدن ایران در تولید آن واضح است که صادرات هیدروکربن نقش مهمی در اقتصاد ایران داشته باشد.

در صادرات هیدروکربن‌ها گازوئیل، هیدروکربن سنگین، و همچنین وایت اسپریت‌ها به دلیل کاربردهای گستره‌تر مورد توجه بیش‌تری قرار می‌گیرند.

در ادامه به بررسی بیش‌تر صادرات هیدروکربن‌ها و اهمیت آن‌ها در صنایع گوناگون می‌پردازیم.

هیدروکربن‌ها در علم شیمی دسته‌ای از مواد آلی هستند که در ترکیب آن‌ها تنها اتم‌های کربن و هیدروژن مشاهده می‌شود.

هیدروکربن‌ها بنا بر طول زنجیره هیدروکربنی خود و نحوه پیوند میان اتم‌هایشان خواص فیزیکی و شیمایی گوناگونی دارند.

هیدروکربن‌ها از مواد نفت خام و گاز طبیعی تشکیل می‌شوند و می‌توان آن‌ها را در طبیعت یافت کرد.

لازم به ذکر است که این مواد تجدیدناپذیر بوده و قابلیت تولید به دست انسان را ندارند. هیدروکربن‌ها به صورت کلی به دو دسته آلیفاتیک و آروماتیک تقسیم می‌شوند که نحوه پیوند میان اتم‌های کربن و هیدروژن در هر یک متفاوت است؛ این امر می‌تواند موجب بروز خواص شیمیایی متفاوت میان انواع هیدروکربن‌ها شود.

در زندگی امروزه از هیدروکربن‌ها به وفور در صنایع و کسب و کارهای گوناگون استفاده می‌شود.

از میان رایج‌ترین کاربردهای این مواد می‌توان به تولید محصولات آرایشی و بهداشتی، حشره‌کش‌ها، صابون‌ها، پلاستیک، و همچنین استفاده به عنوان سوخت در صنعت حمل و نقل اشاره داشت.

البته طبق تحقیقات انجام شده توسط بسیاری از دانشمندان و محققان، استفاده از انواع هیدروکربن‌ها در بسیاری از مواد می‌تواند موجب تضعیف سلامت انسان و همچنین آسیب به محیط زیست شود.

با این وجود همچنان می‌توان در بسیاری از محصولات حیاتی در زندگی انسان حضور فرآورده‌های نفتی را مشاهده کرد.

بدین ترتیب هیدروکربن‌ها را می‌توان اساس اقتصاد فعلی در بسیاری از کشورهای جهان دانست. از این رو تعجبی ندارد که واردات و صادرات هیدروکربن‌ ها نیز اهمیت بالایی داشته باشد.

صادرات سوخت
ایران یکی از بزرگ‌ترین کشورهای جهان در زمینه صادرات سوخت است که به دلیل برخورداری از منابع نفتی و گازی فرآوان و همچنین قرارگیری در کنار دریاهای خزر و خلیج فارس از امتیاز ویژه‌ای برخوردار است. برخورداری از منابع نفتی فرآوان موجب ارزش‌افرینی کشورهای مرتبط با صنایع پتروشیمی با این محصول ارزشمند و فروش آن در شکل و شمایلی قابل مصرف شده است. در حال حاضر ۵ فراورده نفتی شامل گاز مایع، نفت سفید، نفت گاز، گوگرد و سوخت هواپیما به سایر کشورها از جمله افغانستان، چین، سریلانکا و عراق صادر می‌شوند. در ادامه به بررسی بیش‌تر اهمیت صادرات نفت و فرآورده‌های مشتق شده از آن خواهیم پرداخت.

کشور ایران به عنوان یکی از مهم‌ترین کشورهای جهان در زمینه منابع انرژی است که پس از سال ۱۹۱۳ نیز به عنوان یکی از صادرکنندگان کلیدی سوخت و نفت به دیگر کشورها شناخته می‌شود.

ایران به دلیل قرار گرفتن میان دو منبع انرژی بزرگ در جهان (دریای خزر و خلیج فارس) از جایگاه بسیار ویژه‌ای در سطح بین‌الملل برخوردار است.

یکی دیگر از دلایل اهمیت ایران این است که یکی از دو کشوری است که می‌تواند به صورت مستقل و مستقیم، نفت و گاز حاصل از دریای خزر را صادر کند.

کشور ایران دارای حدود ۱۰ درصد از منابع نفتی کشف شده در جهان، و ۱۵ درصد از منابع گازی است.

علاوه بر این موارد یکی از اهداف کشور ایران در سال‌های گذشته خودکفایی در تولید بنزین بوده است که خوشبختانه به مرور افزایش داشته است. اکنون می‌توان این محصول را میان دیگر اقلام صادرات سوختی کشور نیز مشاهده کرد.

طبق آمار اعلام شده از صادرات سوخت در ایران، در اواخر سال ۱۳۹۵ روزانه بیش از ۴۰۰ هزار بشکه نفت گاز و نفت کوره (معادل ۶۴ میلیون لیتر فرآورده نفتی) به دیگر کشورها صادر شده است.

از مهم‌ترین کشورهایی که صادرات سوخت ایران به آن‌ها انجام می‌شود می‌توان به افغانستان، ارمنستان، چین، عراق، هند، و همچنین سریلانکا اشاره داشت.

در حال حاضر حدود ۵ فرآورده نفتی شامل نفت گاز، نفت سفید، گاز مایع، سوخت هواپیما، و گوگرد به دیگر کشورها صادر می‌شوند.

با توجه به موارد گفته شده طبیعی است که صادرات نفت و فرآورده‌های متعلق به آن یکی از منابع اصلی درآمدزایی کشور ایران است. البته هیچگاه نباید از اهمیت صادرات غیرنفتی و آینده آن نیز غافل شویم.

کارخانه: مشهد، شهرک صنعتی چناران، فاز ۱، صنعت ۹ و ۱۱
دفتر مرکزی: مشهد، بلوار هفت تیر، برج آرمیتاژ، واحد ۸۰۶

https://rawshan.com/

موبایل: ۰۹۱۵۳۱۱۹۲۰۷

ایمیل: info@rawshan.com

صادرات سوخت ، صادرات هیدروکربن و گازوئیل ، روشان فام