از ابتدای تشکیل جوامع قبیله ای کهن در عصر حجر تا به امروز کلید اصلی بقای جوامع و زندگی پایدار آنها ارتباط بین آنها بوده است .ارتباط مهمترین خصیصه یک جامعه است زیرا در صورتی که اجزای تشکیل دهنده یک مجموعه با هم ارتباطی نداشته باشند در حقیقت جامعه ای هم وجود ندارد و هر عضو برای خودش به تنهایی زندگی می کند. روش های ارتباطی کتبی در ابتدا با استفاده از نقاشی ها بر روی دیواره غار ها آغاز شد و انتقال معلومات یک قوم به بازماندگانشان بدین شکل انجام می شد. بعد از مدتی با پیشرفت توانایی های بشر خط اختراع شد و متعاقباً استفاده از صفحاتی که بتوان بر روی آنها نشانه های یک خط را حک کرد مانند چرم و استخوان و چوب بوجود آمدند و این روند به اختراع کاغذ ختم شد که تا به امروز نیز حرف اول را در صنعت چاپ و نشر می زند.
ترکیب اصلی کاغذ از مولکول رشته ای شیمیایی ایجاد شده است که به آن آلفا سلولز می گویند.این مولکول به عنوان ماده اصلی دیواره گیاهان و به خصوص درختان جنگلی سوزنی برگ است. با گسترش نیاز انسان به کاغذ استفاده از چوب درختان هم گسترش نگران کننده ای پیدا کرده است و این زنگ خطری جدی برای صنایع کاغذ است که هرچه سریعتر به منابعی جایگزین برای چوب به عنوان مواد اولیه خود دست پیدا کنند و با بررسی های انجام شده باگاس نیشکر و سایر ضایعات کشاورزی راه مناسبتر و ارزانتری برای تولید آلفا سلولز به منظور استفاده های صنعتی می باشند. سلولز ماده تشکیل دهنده دیواره سلولی گیاهان است. این ترکیب اولین بار در سال 1838 مورد توجه قرار گرفت. در آن سالها با اعمال تغییراتی در آن مانند نیتروژن دار کردن در تولید نیترو سلولز مورد بهره برداری قرار گرفت. سلولز به صورت تقریباً خالص در رشته های پنبه وجود دارد.این رشته ها در تولید نخ و پارچه بافی و تولید پوشاک اهمیت فراوانی دارند. همچنین الیاف پنبه استریلیزه شده در پزشکی کاربرد زیادی دارد. بطور کلی مولکول سلولز در سه حالت پایه با عنوان آلفا سلولز و بتا سلولز و گاما سلولز وجود دارد. نوع آلفا سلولز آن که دارای کاربرد عمده صنعتی می باشد بعنوان ماده اولیه در صنعت کاغذ مورد استفاده قرار می گیرد. سلولز در گذشته در ساخت باروت بدون دود مورد استفاده قرار می گرفته است و امروزه از آن برای تولید نیترو سلولز که در ساخت مواد منفجره کاربرد دارد، پلاستیک سازی، رنگسازی و به صورت عمده در تولید کاغذ و مقوا بهره می گیرند