سازهای زهی آرشه ای:
بخش اول:
امروزه وقتی به سازهای زهی اشاره میشود ،خانواده ویلن را در نظر می آوریم،که شامل چهار عضو است-ویلن،ویولا(ویلن آلتو)،ویولن سل(چللو)،کنتر باس(دابل باس).
اینها ویژگی همانند بسیاری دارند،ولی یکی از تفاوتهای اصلی آنها اندازهء آنهاست.کوچکترین آنها ویلن است که بالاترین نتها را مینوازد و بزگترین آنها دابل باس(کنتر باس)است که پایین ترین نتها را تولید میکند.
در تمام این ساز ها سیمها به وسیله آرشه به ارتعاش در می آیند ، ولی گاهی سیم ها را با انگشت اشاره مینوازند که به آن پیتزیکاتو میگویند . صدایی که در این تکنیک از خانواده ویلن به گوش می رسد ، باید صدای کنده شدن سیم ها باشد البته به صورت ملایم .
شکل ویلن اینگونه که امروزه میشناسیم ، در اواسط سده شانزدهم در ایتالیا پدیدار شد.این شکل از ربک (rebec)که ساز زهی کوچکی مربوط به قرون وسطی بوده،به تدریج تحول پیدا کرده است.نام ویلن(violin)به تمام انواع این خانواده ،بجز نوع کوچکتر آن اطلاف میکردند.
لوئی چهاردهم در دربار خویشیک دسته ء بیستو چهار نفره ویلن داشت،از آن زمان ب بعد ولن ارزش و شهرت خاصی در انگلستان پیدا کرد.
ویلون ، تار و سه تار ، آواز ، آموزشگاه موسیقی ، بهترین آموزشگاه موسیقی ، بهترین استاد تار ، دانلود فیلم ، دانلود آهنگ ، ساز شناسی ، تاریخ موسیقی ، لوئی چهاردهم ، نرخ طلا ، قیمت سکه ، نیازمندیهی همشهری ، دانلود موزی